Podatnicy, którzy wybrali ryczałt ewidencjonowany jako sposób rozliczania się z fiskusem nie mogą odliczyć od przychodu kosztów prowadzonej działalności. Nie oznacza to jednak, że nie muszą przechowywać dowodów zakupu towarów wykorzystywanych w działalności.
Ryczałt ewidencjonowany wybierany jest chętnie przez tych podatników, którzy pragną obniżyć koszty podatkowe a jednocześnie prowadzą działalność, w której koszty jej prowadzenia są niskie. Trudno jednak wyobrazić sobie prowadzenie działalności bez jakichkolwiek kosztów – jeśli podatnik sprzedaje np. na aukcji towar pochodzący od prywatnego sprzedającego i tak powinien przechowywać dowód zakupu towaru, by móc udokumentować jego pochodzenie.
Obowiązek przechowywania dowodów zakupu nakłada na podatnika art. 15 ust.1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Dowody te mogą być przechowywane w miejscu prowadzenia działalności lub w biurze rachunkowym, który rozlicza podatnika. W przypadku kontroli urzędu skarbowego, należy móc je przedstawić.
Co może być dowodem zakupu przy ryczałcie ewidencjonowanym?
Art. 4 ust. 1 pkt 6 mówi o tym, że takim dowodem może być:
- faktura
- rachunek
- paragon
- dowód wewnętrzny
- a także opis zakupionego towaru. Powinien on zawierać takie informacje jak:wskazanie stron operacji (kto i od kogo kupił towar), opis towaru, jego wartość i ilość, datę operacji oraz datę wystawienia dowodu. Nie wolno w takim przypadku zapomnieć o podpisie obu stron. Taki opis stosuje podatnik wtedy, kiedy kupuje towar do np. odsprzedaży od osoby prywatnej .